De verrekking, die terug wat opstak, door al dat spurten, valt al bij al nog mee.
Als ik stap, voel ik het een klein beetje ; bij het fietsen is er niets aan de hand.
Morgen eens kijken wat het geeft bij het lopen.
Ik dacht nu Voltaren-pilletjes te gaan halen bij de apotheek (de grote middelen inzetten om er eindelijk van af te geraken), maar die geeft men alleen op voorschrift.
Ik heb Voltarenpleisters meegekregen, die op de pijnlijke plaats moeten gekleefd worden en die 24 uur blijven werken. Benieuwd of dat gaat helpen, want die gels e.d., dat helpt allemaal niet veel.
Als ik er snel van af geraak, kan ik nog iets meedoen op de piste.
Anders wordt het reeds werken naar de cross toe ; terug meer kilometers trainen dus.
Ik probeer niet al te ontgoocheld te zijn over het kampioenschap.
Ik was er tenminste opnieuw bij. Vorig jaar was het helemààl niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten