Van oud naar nieuw...

Vandaag heb ik mezelf een mooi eindejaarsgeschenk gegeven : splinternieuwe loopschoenen !
Na zo'n 1600 km gelopen te hebben met het zelfde paar, was elke demping er wel uit en werd het de hoogste tijd voor nieuwe schoenen. Ik was heel tevreden over de oude "New Balance", dus vroeg ik gewoon naar net dezelfde. Maar natuurlijk had men er weer een nieuw modelletje van gemaakt. Elke loper kan ervan meespreken : je hebt eindelijk je ideale schoenen gevonden ; dus je wil dezelfde, maar men moet er persé toch altijd weer iets aan veranderen.
Ik ben de nieuwe schoenen vandaag al gaan uittesten op de dijk en ze zitten fantastisch. Soepel en licht.
Ik liep er zowaar meteen mijn beste 1000 meter van na de rugperikelen mee. Maar dat kan ook aan de felle rugwind gelegen hebben... Haha.
En nu : op naar nieuwe records.

De dagen rond Kerstmis...

Ik ben lichtjes euforisch. En dat komt niet doordat het bijna Kerstmis is.
Maar wel omdat ik opeens terug in vorm zit. Al maanden zat het niet goed. Altijd maar traag lopen en daar nog moe van zijn ook. En nu : plotseling is de conditie er terug. Vorige week heb ik eens 10 km gelopen, helemaal alleen, in een gezapig tempo. Enkele dagen later een "6-5-4" = snelheid en weerstand.
En ... opeens draait het terug vlot. Een behoorlijk tempo lopen, soepel en zonder problemen. Dàn pas wordt lopen weer fijn.
Vandaag was het mooi weer . Dus op naar het park. Het groepje waar ik aanvankelijk mee meeliep, liep veel te traag (Magda Ilands merkte het ook.) Dus heb ik daarna een ronde alleen gedaan en dat ging erg vlot. Drie minuten sneller dan met het groepje : 15'40" en nog lang niet buiten adem. Daar heb je iets aan. Want als je zo traag blijft rondjoggen, dan heb je achteraf het gevoel dat je helemaal niet hebt gelopen. Aan een loopgroepje zou je je moeten kunnen optrekken. Je zou eigenlijk met moeite moeten kunnen volgen. Anders heeft het niet veel zin en loop je beter alleen, vind ik.

Ondertussen hebben we nu ongeveer de kortste dag van het jaar achter de rug.
Hoera.
Ik houd mij dezer dagen heel ver van het kerstshoppen en het zondagswinkelen : uit principe en omdat ik een bloedhekel heb aan de drukte. Hoe is het mogelijk dat er mensen zijn die voor hun plezier in die drukte gaan winkelen en in lange rijen gaan aanschuiven aan allerhande kassa's. Oh, horror.
Enfin, ieder zijn hobby, zeg ik maar.

Wie anders ?

Tia en Sven werden verkozen tot sportvrouw en sportman van het jaar. Terecht.
Hiep hiep hoera voor deze twee toffe sportmensen !

De mooiste dag van het voorbije atletiekjaar

was : zaterdag 23 augustus.

Tia in het hoogspringen. Prachtige beelden... en spannend dat het was.

En dan de ontlading : "WIJ" hadden goud gehaald. Plotseling waren we weer allemaal Belgen.

Een mooie dag, uit een mooi sportjaar.

En nu, uitgerekend Tia stopt er mee. Ik zit er al de hele week aan te denken.

Ze zei tegen de pers : "Ik ben dertig en vrouw, dit is logisch." en "Ik wou niet aan het jaar te veel beginnen."

Ik begrijp het niet. Je bent prof en nu je eindelijk al die jaren van zware arbeid kunt verzilveren, als olympisch kampioene, stop je ermee, want je wil een kindje. Eén jaartje langer meedoen, dàt zou het spaarvarkentje van Tia toch wel leuk gevonden hebben... Op je 31e of je 32e kan je toch nog aan kindjes beginnen.

Ze had de natuur haar gang laten gaan ; en deze keer was die natuur toevallig eens erg snel.

Jammer.

Zo zie je maar weer : het verschil tussen een sportvrouw en een sportman. Een sportman zorgt ook voor nageslacht, maar bouwt ondertussen vrolijk verder aan zijn sportcarriëre.

Een vrouw moet kiezen.

Hoewel, er zijn er toch genoeg die daarna terug meedoen. Waarom niet Tia ?

De kindjes in de tribune en mama op de piste.

Zonder chronometer

Gisteren heb ik op de dijk 7 km gelopen, zonder naar de chronometer te kijken.
Dat doe ik bijna nooit. Maar het is wel ontspannend. Eens niet zien hoe traag je eigenlijk bezig bent (!) De crossen van Mechelen, Vilvoorde en Wespelaar heb ik ondertussen al gemist, wegens gebrek aan conditie. Maar echt stilliggen, kan je het ook niet noemen.
Ik heb zelfs vorige week een beetje "snelheid" getraind.
Als ik er mijn trainingsboekjes van vorige jaren op nalees, merk ik dat het rond deze tijd altijd maar kalmpjes is. Na nieuwjaar komt het allemaal dik in orde.