Ik ben lichtjes euforisch. En dat komt niet doordat het bijna Kerstmis is.Maar wel omdat ik opeens terug in vorm zit. Al maanden zat het niet goed. Altijd maar traag lopen en daar nog moe van zijn ook. En nu : plotseling is de conditie er terug. Vorige week heb ik eens 10 km gelopen, helemaal alleen, in een gezapig tempo. Enkele dagen later een "6-5-4" = snelheid en weerstand.
En ... opeens draait het terug vlot. Een behoorlijk tempo lopen, soepel en zonder problemen. Dàn pas wordt lopen weer fijn.
Vandaag was het mooi weer . Dus op naar het park. Het groepje waar ik aanvankelijk mee meeliep, liep veel te traag (Magda Ilands merkte het ook.) Dus heb ik daarna een ronde alleen gedaan en dat ging erg vlot. Drie minuten sneller dan met het groepje : 15'40" en nog lang niet buiten adem. Daar heb je iets aan. Want als je zo traag blijft rondjoggen, dan heb je achteraf het gevoel dat je helemaal niet hebt gelopen. Aan een loopgroepje zou je je moeten kunnen optrekken. Je zou eigenlijk met moeite moeten kunnen volgen. Anders heeft het niet veel zin en loop je beter alleen, vind ik.
Ondertussen hebben we nu ongeveer de kortste dag van het jaar achter de rug.
Hoera.
Ik houd mij dezer dagen heel ver van het kerstshoppen en het zondagswinkelen : uit principe en omdat ik een bloedhekel heb aan de drukte. Hoe is het mogelijk dat er mensen zijn die voor hun plezier in die drukte gaan winkelen en in lange rijen gaan aanschuiven aan allerhande kassa's. Oh, horror.
Enfin, ieder zijn hobby, zeg ik maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten