Bijna klaar voor mijn wederoptreden op de piste.

De voorbije week ging het op training plotseling een stuk beter dan de voorgaande weken.
Gisteren liep het vlot op de afstandstraining.
En vandaag liep ik mijn 300 meter ineens 3 seconden sneller.
Dat is veel, en dat komt natuurlijk doordat ik de laatste tijd veel korte intervaltrainingen heb ingelast. Geen lange reeksen, maar meestal wel gewoon "alles geven", zo snel mogelijk...
(En het komt ook doordat voordien mijn 300m-tijd nog op niks trok dit jaar. Anders krijg je daar natuurlijk geen hele seconden meer af.)

Misschien moet ik het er één van de dagen maar eens op wagen om een echte loopwedstrijd op de piste mee te doen.

Het wordt zo stilletjesaan tijd.

Soms draait het vierkant...

De laatste weken had ik me weer helemaal toegelegd op intervaltrainingen.
Dus, voor de afwisseling, en de goede raad van bepaalde mensen indachtig, waagde ik me gisteren aan een rustige uurloop.
Ik voelde me trouwens te moe voor snelheidstraining.
Een rustig joggingske zou me goed doen, dacht ik.

Maar ik heb soms zo van die dagen dat het echt niet draait.
Mijn benen wogen zwaar als lood. Ik geraakte niet vooruit.
Volgens Magda, Inge en Hilde moet ik mijn duurloop veel trager lopen.
OK, ik vertraagde dus tot bijna staptempo. Ik zette mijn chronometer uit (want het werd te erg).
Maar zelfs gewoon genieten van een rustig slakkengangetje was er niet bij. Een paar keer gestopt, polsslag genomen : 150 slagen per minuut : NIET normaal voor zo'n tempo.
Met heel wat wandelstukjes ertussen geraakte ik tenslotte terug thuis. Onvoldaan. Wat was dat nu voor een training ?

Wat was er aan de hand ? IJzertekort ? Vitaminentekort ? Slaaptekort ?
Ik heb dan de voorbije nacht héééél veel uren geslapen. Vandaag niets getraind. Als een gek beginnen vers fruitsap te drinken, slaatjes en perziken en kersen te eten... Want misschien ligt het aan een niet zo gezonde voeding... (?)

En morgen ben ik weer de oude, en draait het weer min of meer normaal (hoop ik).

Wat een geluk dat de interclub morgen zonder mij doorgaat.
De ploeg zou aan mij (op de 800 m) niet veel hebben.
Met mijn loden benen.

Clubtraining in de Nekker.

Gisteravond begaf ik mij naar de Nekker om deel te nemen aan de pistetraining.
Toen ik er aankwam, zag ik al enkele dames vertrekken voor een duurloop.
Gelukkig meldden Hilde en Inge zich toch voor de intervaltraining.
We deden een hele reeks "150 m snel en 250 m rustig doorlopen".
Ik deed er negen mee, en het ging verbazend goed. Ik kon volgen en de recuperatie tussenin was prima.
Ik heb dus toch al meer conditie dan ik dacht.

Toen ik er achteraf mijn trainingsboekje op na sloeg, bleek dat dit mijn allereerste clubtraining van het jaar was geweest. En het is al juni !
Van 4 november was het geleden. Véééééééél te lang gewacht, dus.

Eén keer per week een intervaltraining is eigenlijk een must.
Tussenin kan ik nog meer dan genoeg kilometers lopen (!)

BK masters

Zaterdag heb ik deelgenomen aan het BK in Sint-Niklaas.
Ik gooide de discus al een halve meter verder dan 1,5 week geleden in Mechelen, maar daarmee kwam ik er nog niet aan te pas. Weer negende van de negen, dus maar drie worpen, waarvan de laatste dan nog knal in het net. Pffff.
Met pijn in het hart zag ik de loopsters op de piste bezig.
Ik ben een loopster, natuurlijk, en geen werpster.
Misschien was ik toch maar beter weggebleven.
De meeste clubgenoten kwamen dan nog zondag in actie, zodat ik maar weinig bekenden zag zaterdag.

Het was wel schitterend weer en ik heb dus ginds wat rondgejogd, in de Ster (mooi domein).
Voor opwarming had ik weinig tijd, want ik was grandioos verkeerd gereden, door simpelweg de bordjes naar de Ster te volgen, in plaats van meteen de Lange Rekstraat te zoeken.
Twee jaar geleden had ik een plannetje van de computer meegepakt, en dan kwam ik door de kleinst mogelijke boswegeltjes. Ik heb toen nog de weg gevraagd aan iemand met paard en kar.
(Ik denk dat die computer de kortste weg opgeeft, en niet de eenvoudigste weg.
Een GPS heb ik niet. En trouwens, nu weet ik de piste van Sint-Niklaas wel liggen, voor een volgende keer.)

Heel wat clubgenoten kwamen met medailles naar huis.
Ik alleen maar met een onvoldaan gevoel...

Op het Vlaams kampioenschap in september loop ik terug mee. Ik weet nog niet op welke afstand, maar lopen zal ik. En... meestrijden voor een podiumplaats...