Discriminatie bij de winterspelen.

De Olympisch winterspelen in Vancouver zijn nu een week bezig.

Prachtige beelden hebben we al te zien gekregen.

Skiën, schansspringen, schaatsen, langlaufen, ...

Toen ik zo naar het schansspringen aan 't kijken was, vroeg ik me af waarom er in deze discipline geen vrouwenwedstrijd is. Zijn er gewoon geen vrouwen die zich geroepen voelen om aan schansspringen te doen ? Dat zou me ten zeerste verbazen, als je ziet dat ze al die andere halsbrekende toeren wèl uithalen.

Ik zocht het op. En, jawel, hoor. Er zijn wel degelijk vrouwelijke schansspringers. Zij zijn zelfs met een delegatie naar Jacques Rogge gestapt en hebben gevraagd om het schansspringen voor dames dit jaar aan het programma toe te voegen.

Zij werden door Rogge wandelen gestuurd.

Mooie Belg.

Intervaltraining

Vandaag heb ik een echte intervaltraining gedaan.
Dat was heel lang geleden !
Acht maal 300 meter op de piste, in een regelmatig tempo. (nee, ik verklap de tijd niet)
Het was nog niet al te snel, maar 't waren er dan toch acht, met maar 100 meter rust ertussen.
Dat moet wel wat trainingseffect geven. Ik voel het alleszins goed in mijn benen, dat ik wat meer heb gedaan dan ik gewend ben.
De bedoeling is dat ik binnenkort een redelijk tempo kan aanhouden over meer dan een halve kilometer. Dan zal ik op de piste kunnen deelnemen aan de middellange afstanden.

Ik noteer altijd al mijn trainingstijden, in kolommetjes. Dit jaar heb ik voor het eerst bewust geen kolom voorzien voor 100 m en 200 m ; gewoon om niet in de verleiding te komen om op pure sprint te gaan trainen. (Sprint heeft mij in 2009 een maandenlange blessure bezorgd.)
En, ik weet niet hoe het met andere atleten zit, maar zelfs op training streef ik vaak een persoonlijk record na... Ik kan het niet laten.
Ik vergelijk wel enkel nog met mijn tijden als master, want de tijden van toen ik rond de 30 was, liggen natuurlijk definitief buiten bereik.

En ook ik kom terug.

Het is erger dan in andere winters.
Maar nu kwam het door de barre weersomstandigheden.
De voorbije weken (of zeg maar : maanden) heb ik veel te weinig gelopen.

Woensdag ben ik terug begonnen, tussen de laatste restjes sneeuw en ijs.
Vandaag 6 km getraind en enigszins een behoorlijk tempo nagestreefd. Met moeite.
Maar nu is het menens.
Hoog tijd voor het voorjaarsoffensief.

Goed nieuws uit de atletiekwereld !

Tia komt terug.

Hoera !

Weer sneeuw...

Vanmorgen sneeuwde het weer. Gevolg : een ochtendspits om u tegen te zeggen.
Op de ring van Mechelen was het voor de auto's aanschuiven geblazen. Dat duurde zo tot een uur of tien. Gelukkig moet ik vandaag niet uit werken.
Maar ik had wel op een mooi sneeuwvrij trainingsparcours gehoopt voor vandaag.
Ik dacht nog eens naar de piste te trekken : 2,5 km opwarming (joggen van bij mij thuis tot aan de piste), dan een paar duizenden en dan weer 2,5 km uitlopen.
Maar alles ligt dus weer vol sneeuw.
De weersvoorspellingen luidden nochtans : "in de voormiddag sneeuw in het westen van het land..." Dus had ik er echt op gerekend dat het hier nog niet zo vroeg zou beginnen.
Dat wordt hoogstens wat joggen in de verse sneeuw.

Het provinciaal kampioenschap cross heeft zondag plaatsgevonden.
Ik heb mijn kat gestuurd.
Mijn conditie was echt te lamentabel om er mee te doen.
En bovendien was ik uitgenodigd op een gastronomisch etentje. Daar kon ik niet aan weerstaan. Temeer daar ik toch een slechte crosser ben (zelfs als de conditie op peil is).
Voor een zomerkampioenschap zou het wel een ietsje anders liggen.

Mijn voorbereiding op het zomerseizoen komt stilaan op gang.
Maar ik geraak eigenlijk nog niet goed vooruit. Laatst deed ik Mechelen-Muizen in de traagste tijd van mijn leven. Ik moet er dus dringend wat aan doen.