Zaterdag heb ik deelgenomen aan het BK in Sint-Niklaas.
Ik gooide de discus al een halve meter verder dan 1,5 week geleden in Mechelen, maar daarmee kwam ik er nog niet aan te pas. Weer negende van de negen, dus maar drie worpen, waarvan de laatste dan nog knal in het net. Pffff.
Met pijn in het hart zag ik de loopsters op de piste bezig.
Ik ben een loopster, natuurlijk, en geen werpster.
Misschien was ik toch maar beter weggebleven.
De meeste clubgenoten kwamen dan nog zondag in actie, zodat ik maar weinig bekenden zag zaterdag.
Het was wel schitterend weer en ik heb dus ginds wat rondgejogd, in de Ster (mooi domein).
Voor opwarming had ik weinig tijd, want ik was grandioos verkeerd gereden, door simpelweg de bordjes naar de Ster te volgen, in plaats van meteen de Lange Rekstraat te zoeken.
Twee jaar geleden had ik een plannetje van de computer meegepakt, en dan kwam ik door de kleinst mogelijke boswegeltjes. Ik heb toen nog de weg gevraagd aan iemand met paard en kar.
(Ik denk dat die computer de kortste weg opgeeft, en niet de eenvoudigste weg.
Een GPS heb ik niet. En trouwens, nu weet ik de piste van Sint-Niklaas wel liggen, voor een volgende keer.)
Heel wat clubgenoten kwamen met medailles naar huis.
Ik alleen maar met een onvoldaan gevoel...
Op het Vlaams kampioenschap in september loop ik terug mee. Ik weet nog niet op welke afstand, maar lopen zal ik. En... meestrijden voor een podiumplaats...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten