Aangenaam joggen

Gisteren heb ik een rustig loopje in het park gedaan.
En ja, ik heb er van genoten.
Geen prestatiedruk meer ; gewoon wat lopen voor het plezier : het kan.
Ik ga het nog leren !

Het was mooi loopweer. Ik had er al snel spijt van dat ik in lange broek was : iets te warm. Ik heb maar een paar kilometertjes gedaan, met wandelstukjes ertussen dan nog. Het tempo was eigenlijk nog niet rustig genoeg, want ik wilde toch nog enkele stukjes meelopen met het loopgroepje.

't Was fijn om er nog eens bij te zijn.

Zo lang gerust.

Hier ben ik weer.
Even een blogpauze ingelast.
Eind augustus was ik weer volstrekt buiten strijd, vanwege hevige rugpijn.
Het kon niet van 't lopen zijn, want ik had niet meer gelopen.
Na een week is het weer vanzelf goed gekomen.
Gelukkig maar.

En nu ?
Af en toe ga ik nog wel eens joggen.
Maar 't gaat bijlange niet meer zo soepel.
Een toertje rond de rozentuin (600 meter) : daar deed ik vorige week 3 minuten en 9 seconden over. Dàt is volgens mij "joggen". Maar toen ik het thuis aan Patrick vertelde, kreeg ik meteen de opmerking dat ik geen zeshonderden moet lopen, maar lange afstand...
Tja.
Ik had mijn chronometer wel thuis gelaten, maar op een uurwerk met secondenwijzer kan je dat natuurlijk ook zien.
Volgende keer mijn horloge ook maar best thuislaten. Anders leer ik het nooit af.

Ondertussen speelde ik nog even met de gedachte om toch nog te gaan meedoen aan het Vlaams kampioenschap, dat zaterdag plaatsvond in Sint-Truiden. Ik zou dan wel discuswerpen gedaan hebben, en geen loopnummer.
Maar eigenlijk is dat maar zelfkwelling, als je die anderen dan allemaal ziet lopen...
en jij staat daar een discus weg te gooien,... iets waar je helemaal niet goed in bent.

Woensdag begin ik terug te joggen.