Hoe snel een topatlete vergeten is...

Gisteren las ik in de krant wat uitleg over het programma "Eeuwige roem".
Men schreef wie er allemaal aan deelnam. Op de foto zag ik o.a. Marleen Renders en Betty Vansteenbroek. Tot mijn verbazing had men het in de tekst over de "nobele onbekende : Betty Vansteenbroek". Nou moe !
Nog steeds DRIE Belgische juniorrecords op haar naam (800, 1000 en 1500) en in de ranglijst "aller tijden van alle categorïeën" : nog steeds derde op de 1500 m, derde op de 3000 m, enz.
De Belgische kleuren verdedigd op de wereldkampioenschappen in Helsinki (1983)...
Een paar keer de crosscup gewonnen en Belgisch kampioen geweest.

Ooit heb ik zelf nog gecrosst met Betty Vansteenbroek ; dat was begin jaren '80.
Natuurlijk was ik wel door haar gedubbeld.
Die vloog nogal.
Ach ja, het is misschien allemaal al te lang geleden. Er blijkt op het internet ook weinig over haar te vinden. Haar glorietijd was van voor het internettijdperk...

De eerste snelheidstraining van het jaar.

Gisteren ben ik op de Nekker gaan trainen.
Een hele piste voor mij alleen ; net voor de middag.
Inlopen van thuis tot aan de piste = 14 minuten.
Dan wat sprintjes gelanceerd. Mijn beenspieren wisten niet wat hen overkwam !
100 m - 200 m - 300 m.
Mijn tijden leken nergens op, maar het was dan ook weer weken (of maanden) geleden dat ik nog eens gespurt had.
En vandaag was ik er goed stijf van ook.
Zo heb je tenminste het gevoel dat je getraind hebt.
Vandaag niets getraind, tenzij je het fietsen van en naar het werk meetelt als training.
Het zijn niet veel kilometers, maar met tegenwind valt het toch niet mee, dat fietsen.
Alle beetjes helpen voor de algemene conditie.

Lopen in jeans

Omdat men voor het weekend veel regen en wind voorspelde, besloot ik om vrijdag (toen het nog mooi weer was) in het park een paar rondjes te gaan lopen, meteen na het werk.
Ik pakte dus mijn trainingsgerief mee in een grote tas, zodat ik niet eerst naar huis moest, want dan zou er niets van komen.
Maar, o jee, bij het omkleden stelde ik vast dat ik mijn loopbroek had vergeten.
Wat nu ? Training afgelasten ? Nee, want ik had er echt wel zin in.
Omdat ik die dag toch maar een niet al te nieuwe jeansbroek droeg, besloot ik om gewoon in jeans mijn twee ronden te lopen. Nog een geluk dat ik niet toevallig een rokje droeg. Dat zou echt geen gezicht geweest zijn : in een rokje rondjoggen...
Gelukkig kwam ik niet veel mensen tegen en het viel niet erg op dat ik in een gewone jeans trainde. Het gaf wel een raar gevoel, maar eigenlijk viel mijn tempo best mee. Ik vraag me af of ik met een echte loopbroek zoveel sneller zou gekund hebben. De eerste ronde : 16'51" en de tweede ronde : 15'52".
Het ging dus goed, maar de rest van het weekend is er weer niets van in huis gekomen. Vanaf volgende week moet ik absoluut meer trainingen per week gaan doen. Anders zal ik er in de lente niet staan. De crossen... daar komt niets van in huis. Maar dat vind ik niet zo erg.
Misschien dinsdag terug naar de piste voor wat snelheidstraining. Dat is een eeuwigheid geleden.

Ik herinner mij nu ineens dat er vroeger in Wespelaar eens een trainingsmakker van mij zijn loopschoenen had vergeten en hij vond er niets beters op dan zijn hele training dan maar af te werken op zijn gewone schoenen !
En Heidi heeft eens in haar slipje getraind (wel met een vrij lang shirtje) omdat ze alleen maar een lange broek bij zich had en het was veel te warm om in lange broek te lopen...
Ze had toen veel bekijks, maar trok er zich niets van aan.
Ja ja, de juiste loopkleding bij je hebben, is niet altijd zo vanzelfsprekend. Je moet aan zoveel denken : loopschoenen, sokjes, bh, shirt, vestje, BROEK, chronometer, ...

Winter

De eerste kilometers van het jaar

Eindelijk heb ik mijn eerste kilometers van het jaar gelopen, in het park.
Het liep niet zo makkelijk, in de sneeuw.
Maar van de lage temperatuur had ik, na de eerste km, eigenlijk geen last meer. Het is een kwestie van even doorbijten om eraan te beginnen.
In het park kwam ik langlaufers tegen.
En op de grote vijver was men zowaar aan het schaatsen.
De eendjes en ganzen hadden aan de andere kant van de vijver nog een klein stukje dat niet bevroren was en waar ze konden rondzwemmen, dicht bij elkaar.
En het blijft maar vriezen.
Laat men nu niet meer beweren dat er hier geen winters zijn.
Brrrrrrr.

Het nieuwe jaar

Daar is het dan, het nieuwe jaar.
Het is vanzelf gekomen.
Het komt altijd vanzelf. En het kabbelt ook weer vanzelf weg, dag na dag na dag na dag.

De verplichte feestjes zijn achter de rug. De maag- en darmproblemen ook zo ongeveer.
En ik moet nog altijd mijn eerste kilometer van het jaar gaan lopen.
Dat terwijl er al aardig wat clubgenoten dit weekend in actie waren en op het podium stonden
en mijn leeftijdsgenoot, André Lafère, het Belgisch record op de 800 meter indoor op zijn naam schreef !

Mijn prachtige loopschoenen staan daar te blinken.
Maar morgen begin ik er aan !
't Is wel berekoud, hé. Geen weer om voor je plezier buiten te komen.

Goede voornemens heb ik dit jaar niet gemaakt.
We zien wel.
Aan mijn trouwe bloglezers : mijn allerbeste wensen voor 2009.