Gisteren vond er in Haacht een kattenshow plaats. Niet te missen, voor een kattenmens als ik.
Daardoor viel mijn eerste geplande lentejogging al in 't water : Putte-Grasheide. En het was nu eindelijk eens lenteweer. Maar : niet getreurd. Ik heb er in de voormiddag een extra lange training van gemaakt. Vier ronden gelopen in het park, zonder stoppen. Dat is bijna 12 km. Het moet meer dan 10 jaar geleden zijn dat ik nog zo lang aan één stuk had gelopen : langer dan een uur ! En het was niet saai.
Het ging vlot : ademhaling ok, hartslag ok, maar in de laatste ronde deden mijn benen wel pijn, omdat ik dat helemaal niet gewend ben. Het tempo bleef redelijk : 17.15 per ronde.
Eindelijk is het er dus van gekomen om eens wat langer te lopen. Dit met het doel om minder last te hebben met de 10 km. Dat is allemaal een kwestie van gewoonte.
En mijn rug heeft nog steeds niet geprotesteerd.
Dàt is het belangrijkste.
Als het goed blijft gaan, wordt deze hordenloopster-zevenkampster-verspringster nog een echte lange-afstandsloopster. Het is weer eens wat anders.
Op naar de halve marathon ? Wie weet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten