In 't weekend had ik weer twee dagen achtereen getraind.
En lap, zondagavond voelde ik een lichte verrekking in mijn hamstring.
Geen nood, een paar dagen rust en alles zou weer in orde zijn. Maar gisteren (woensdag) zat het er nog een beetje in. Na vijf minuten heb ik mijn training gestaakt, want ik ben ingeschreven voor de jogging van zaterdag in Hofstade, en ik wil niet dat ik meteen al forfait moet geven, wegens een stomme verrekking.
Op de blog van André (leeftijds- en clubgenoot, en recordhouder 800 m) lees ik dat hij het moeilijk heeft met zijn twee weken rust. In zijn rustperiode mag hij maar 3 maal per week een loopje doen van 40 minuten. Nou, dat is precies wat ik het voorbije half jaar haalde als training : 3 X 40 minuten. Bij mij is dat "training" en bij hem is dat "rust".
Ik zal het nog wel opdrijven tot vier trainingen per week, maar meer niet. Mijn ambities reiken dan ook niet meer zo ver.
Toch ben ik al gaan kijken in de ranglijsten, om te zien wat je als vijftiger nog moet kunnen om in de top 10 te geraken op bepaalde nummers. Ik ben benieuwd wat ik op de lange afstand nog kan bereiken, na al die jaren. Je ziet het, de competiezin gaat er toch nooit helemaal uit.
En, waarom zou een mens niet een beetje mogen dromen....?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten