We kregen zowaar nog een prachtig weekend.
En dus werden er nog aardige atletiekprestaties geleverd.
Mijn clubgenootje, Eline, heeft haar allerlaatste kans gegrepen om toch dat felbegeerde clubrecord op de 1000 meter te pakken.
Knap gedaan. Je ziet wel, met de nodige tegenstand ging het wel.
Onze Masters haalden in Herentals een vrachtje medailles op de Vlaamse kampioenschappen.
Zondag liepen er heel veel mensen mee in "Dwars door Mechelen". (Winnaar : clubgenoot Kjell, in een schitterende tijd.)
Ikzelf opteerde echter voor de Heimolenjogging van Keerbergen zaterdag.
En ik heb er geen spijt van gehad. Een prachtig parcours en een perfecte organisatie.
De start was in 't atheneum. Zo kwam Patrick nog eens terug in zijn oude school.
En tot mijn verbazing liep ik mijn petekindje daar tegen het lijf. Hij heeft mij grandioos geklopt. En ik die dacht dat mijn neefjes helemaal niet sportief zijn...
Fout gedacht. Proficiat, Pieter Lens !
Ik heb de 5,4 km gelopen. Het ging al iets beter dan de vorige week. Ik heb toch niet meer moeten wandelen onderweg. Zeer traag vertrokken en aangekomen in ongeveer 30 minuten.
Voor de cross zal ik echter nog flink mogen trainen... Want daar wordt verduiveld snel gelopen.
Ondertussen is het uit met het mooie weer.
En wat is het al vroeg donker.
In plaats van nu op post te zijn voor de pistetraining in de Nekker, opteer ik weer voor de parkloop van morgenvoormiddag...
Zo gaat het natuurlijk niet veel worden.
Maar ja, ik zoek binnenkort nog wel wat joggingskes uit om mee te lopen.
En de ambitie is er nog, hoor.
Als mijn rug het zo goed blijft doen, ga ik volgend jaar nog eens alles op alles zetten om op de piste te presteren. Op het einde van 't seizoen is dat dan bij W50.
En pas daarna ga ik echt voor het joggen i.p.v. het hardlopen.
Zo zijn de plannen. Maar in één winter kan er natuurlijk nog veel gebeuren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten