Vroeger werd het zomerseizoen steevast afgesloten met een uurloop op de piste.
Zelfs als je het hele seizoen 800-den had gelopen, dan nog deed je in Wespelaar mee aan de uurloop. Een uurloop is (het woord zegt het zelf) een uur aan een stuk rondjes lopen op de piste. Iedereen vertrekt gelijk en iedereen komt gelijk aan. Maar iedereen komt dan wel aan op een andere plaats van de piste. En dan kan het meten beginnen. Zoveel ronden + zoveel meter. Destijds waren uurlopen zeer populair. Er kwam veel volk op af en het was een gezellige bedoening. Het ging er allemaal minder ernstig aan toe dan op andere pistewedstrijden.
Tegenwoordig kan je nog nauwelijks ergens een uurloop vinden.
Diegenen die goed zijn op lange afstand gaan gewoon joggings en stratenlopen meedoen ; daar kunnen ze prijzen winnen.
Ikzelf heb in mijn leven aan 11 uurlopen deelgenomen.
Mijn doel was (als korte-afstandsloopster) om toch 12 km/uur te halen.
Voor 12 km/uur moet je 30 rondjes kunnen in één uur !!!
30 pisteronden lopen : dat lijkt vreselijk saai, maar het was eens iets anders dan je ziel uit je lijf lopen op een 800 meter. Het was in een "joggingtempo", maar je probeerde dan toch zo ver mogelijk te geraken. De officials aan de kant moesten elk een paar atleten in 't oog houden en elke keer aanstrepen als je voorbij kwam. Je kan je wel indenken dat er aardig wat fouten werden gemaakt, wat resulteerde in verhitte discussies achteraf, als men voor iemand een ronde te weinig had geteld... Ambiance verzekerd.
In 1988 liep ik mijn eerste uurloop. Toen haalde ik maar 11.362 meter.
Mijn beste uurloop liep ik in 1989 : 13.404 meter.
Verder 9 keer boven de 12.000 meter, waaronder toch nog 3 keer boven 13.000 meter.
De laatste keer was in 1998 : toen haalde ik slechts 11.970 meter.
Daarna is het er nooit meer van gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten