Vandaag ging het lopen in het park zo goed, dat het wel leek of ik kon blijven lopen.
Dat heb je niet vaak. En hoe ouder je wordt, hoe zeldzamer zulke dagen worden.
Zonder enige moeite het groepje kunnen volgen, geen opvallende ademhaling, af en toe de kop pakken, nergens een pijntje. Zo zouden alle trainingen moeten zijn... Drie ronden heb ik afgelegd en ik had er eigenlijk graag nog eentje bij gedaan.
Misschien kwam het omdat ik zondag een heel klein beetje een grens heb verlegd, dat het nu zo vlot ging.
Zaterdag ga ik waarschijnlijk de jogging van Keerbergen meelopen. Ik heb nu de smaak te pakken : 5,5 km. En liefst wat sneller dan in Boortmeerbeek, en beter gedoseerd.
Die jogging loop ik ter vervanging van het èchte werk. Want eigenlijk vinden in Herentals de Vlaamse kampioenschappen voor de Masters plaats. Dààr hoort een zichzelf respecterende master bij te zijn. Maar ja, dat is er dit jaar voor mij niet bij, natuurlijk.
Onlangs las ik waarom men de benaming "veteranen" veranderd heeft in "masters".
Niet omdat dat beter klinkt of omdat dat minder "oud" klinkt. Nee, in Amerika doet het woord "veterans" te veel denken aan militairen die in een oorlog hebben gevochten... Daarom is de internationale benaming nu "masters". Klinkt wel professioneel, vind ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten