Dit is de groepsfoto van de interclub van vorig jaar. We werden toen, met één puntje verschil, tweede. De eerste twee clubs promoveerden naar een hogere afdeling. Dat betekent dat niemand nog aan twee nummers zal mogen deelnemen. Dus heb je meer volk nodig.
Ik was dit jaar gevraagd voor de 200 meter. Een wedstrijd die ik liever loop dan de 800 meter. (Ik vind dat er op een 800 m meer fout kan gaan.)
In mijn hele loopcarrière heb ik al aan ontelbare interclubs deelgenomen. Vroeger, bij de seniores, waren het dan nog twee interclubs per jaar : eerst kwalificaties en daarna finales.
Omdat ik altijd nogal multidisciplinair was, werd ik al voor allerhande nummers gevraagd.
Het begon met de 1500 (want daar hadden ze niemand voor) : niet mijn favoriete afstand !
Daar kwam diezelfde dag nog de 4 X 400 bij. We waren daar vrij goed in bij Wespelaar.
De volgende jaren heb ik vaak de 400 m gelopen en de 100 m . Zelfs eens het hoogspringen bij de seniores voor mijn rekening genomen, toen ik al veteraan was. Ik geraakte net over de beginhoogte : 1m20. Dat was zowat het hoogste dat ik toen nog kon. (ik trainde daar nooit op) Ik mocht niet beginnen op 1m10 ofzo, nee nee, direct 1m20. Ik geraakte er over. Hoera. Dat was dus goed voor 1 puntje, en goed om interclubkampioen te worden ! Echt waar. Dat ene puntje hadden ze dus wel nodig. Dat is het mooie aan interclub : de ketting is zo sterk als de zwakste schakel... En geen enkele club heeft op alle disciplines een "goeie". (tenzij in eerste klasse)
Verder was ik jaren de verspringster van dienst. En tenslotte heel vaak de startloopster van de 4 X 100 meter. Ook altijd spannend, die aflossing.
Het is leuk om in deze individuele sport toch eens dat groepsgevoel te hebben.
Als ze nu zondag nog mooi weer hebben, wordt het weer een mooie interclub. En ik zal van hieruit in stilte vurig supporteren, want het zal wat geven, in die hogere afdeling.
Dames, zet je beste beentjes voor in Huizingen.
(En heren ook natuurlijk, op een andere plaats.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten