Ja, ik mag dus terug gaan joggen.
Maar, voor wie dacht dat ik er nu meteen zou in vliegen :
nee, de schrik zit er goed in.
Zondag probeerde ik aarzelend wat te lopen. Exact een halve minuut en toen had ik de indruk dat ik iets voelde in mijn rug. Misschien inbeelding. Ik ben meteen gestopt en ben terug naar huis gewandeld, net voor een fikse plensbui.
Een week meer of minder stilliggen, zal nu ook niets meer uitmaken.
Eigenlijk zou ik nieuwe loopschoenen moeten gaan kopen, zodat ik een veel betere demping heb. Doch zo lang ik niet zeker ben of ik de loopsport nog wel zal kunnen beoefenen, is het de investering niet waard.
Ik heb 1,5 jaar geleden eindelijk de voor mij perfecte loopschoenen gevonden(New Balance), maar die kosten wel 130 euro.
Mijn mooie nieuwe spikes staan daar ook. Nog geen 10 keer gebruikt.
Misschien durf ik morgen wel een eindje te lopen ?
Ondertussen heb ik gisterennacht, op dag 50 na mijn terugkomst uit de kliniek, voor het eerst geen enkele pijnstiller meer nodig gehad, zelfs 's nachts niet.
Tot eergisteren had ik 's nachts nog last van pijnscheuten in mijn tenen.
En probeer dan maar in slaap te vallen...
Ik ben ook al twee dagen terug gaan werken. Dat viel goed mee. Ik was bang dat ik niet zo lang op een stoel zou kunnen zitten. Maar met onze "glijdende uren" heb ik ervoor gezorgd dat mijn eerste twee dagen korter uitvielen dan normaal. En morgen heb ik, gelukkig, al een rustdag.
Dan kan ik zeker wat wandelen of fietsen..... of lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten