Het roer toch niet helemaal omgegooid.

Op de foto : de 100 meter in de rozentuin.

Twee dagen na mekaar had ik enkele sprintjes gedaan ; een vijftal maar.

En lap, ik voelde "iets" in mijn rug : zondag en maandag.

Paniek !

Direct ontstekingsremmers genomen. De angst zat er goed in. Begon het opnieuw ? Moest ik zo snel mogelijk injecties krijgen ?

Dinsdag was het terug helemaal in orde. Wat een opluchting.

Nu heb ik al drie dagen gerust. Het is snel goed gekomen, omdat ik de ontstekingsremmers tegenwoordig altijd bij de hand heb en die hebben geholpen.

Maar het bewijs is geleverd dat ik voorzichtig moet blijven. Zo kan ik natuurlijk nooit doortrainen.

Vervelend, hoor.

Mijn clubgenoot, André Lafère, heeft op zijn vijftigste verjaardag, het Belgisch record van 50+ èn van 45+ verbeterd (800 m).

Maar als je leest wat hij er allemaal voor doet ! Hij traint echt als een twintiger.

Dat zou mijn rug niet lang volhouden.

Vanavond is er een pistemeeting op de Nekker.

En ik kan aan geen enkel loopnummer deelnemen.

Maar ik ga in ieder geval supporteren.

De weersomstandigheden zijn ideaal en ... ik heb het gevoel dat er weer een record in de lucht hangt. (Het record bij M50 op de 1000 m is 2'40"12 ; als ik een 800 m in die tijd zou kunnen lopen, zou ik bij de W50 bij de snelsten horen...)

Allemaal zou zou zou.

...................................................Zucht.........................................