Gisteravond ben ik eindelijk nog eens naar de clubtraining geweest op de Nekker. (nog maar de tweede dit jaar) Brrr, het was veel te koud om soepel te lopen. En ik had heel veel last van mijn pijnlijk been (= van mijn hernia, waar ik moet mee leren leven.) Normaal gaat de pijn weg met het lopen, maar nu bleef ze de hele training erin. De meeste dames besloten om gewoon toerkes rond de Nekker te lopen, dus niet op de piste. Maar als ik naar de piste kom, wil ik wel op de piste lopen natuurlijk. Gelukkig vond ik in Else mijn ideale trainingsmaatje. Zij kan goed tempo houden en we liepen niet te snel. Bij uitzondering heb ik nu eens zelfs mijn chronometer niet gebruikt. Want de tijden zullen wel niet denderend geweest zijn. Maar we vonden toch allebei van onszelf dat we goed getraind hebben : 200 m, 400 m, 600 m, 800 m ...... en daarna moest er een 1000 m komen, maar die hebben we gesplitst in 600 + 400.
Met al dat smog-alarm moet je een beetje creatief zijn, nietwaar.
En zoals vroeger bijna elk verslag in het Wespelaars clubblad eindigde : "Moe maar tevreden keerden onze vrienden huiswaarts".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten