Gisteravond ben in nog eens uit mijn luie zetel gekomen om op de piste te gaan trainen.
Koud dat het was ! Van lente voorlopig geen sprake. Zo'n 4° C...
Al kleumend en goed aangekleed, met handschoenen en al, moest ik even denken aan Karen in Californië, die nu misschien aan 't joggen is bij 25° C. Heerlijk.
De meeste dames bleven rondjoggen rond de Nekker. Maar, je weet het al, als ik naar de piste kom, is het om op de piste te trainen. Alleen Inge en Benediekt kozen, net als ik, voor het echte pistewerk. Maar ik kon die twee niet meer volgen. (te veel winterslaap gehouden).
Op het programma stond : 6 à 10 maal 300 meter, met 200 meter ertussen joggen.
Het werden voor mij slechts 6 driehonderden, ...moeizaam. Aanvankelijk was ik blij geweest dat er mààr driehonderden op het pogramma stonden, maar wat was zo'n driehonderd meter opeens vèr. En dan die wind !
Je mag trouwens nog zo veel kilometers in de benen hebben, of nog zo goed zitten voor de sprint, intervaltraining is toch wat anders. (Weinig recuperatie tussenin ; dat is het probleem.)
Ik zal wat minder dinsdagtrainingen moeten overslaan.
Elk jaar heb ik weer dat probleem : in de winter te weinig getraind, en dan weer de hele conditie opnieuw moeten opbouwen.
In de zomer zou ik graag nog eens een behoorlijke 400 horden lopen.
Daarvoor moet ik dus wel intervaltrainingen doen. Voor het echte pistewerk moet je snelheid, kracht èn weerstand hebben. 400 m horden is een prachtig nummer, maar heel zwaar. Zelfs als je dik in vorm zit en je bent optimaal getraind, is het nog "sterven op de meet".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten