Op deze zonnige ochtend begaf ik me nog eens naar het park.
Omdat het lopen maar een gesukkel blijft, besloot ik om er een werptraining van de maken. Ik heb een eigen discus, dus waarom geen discuswerpen oefenen in het park ?
Eerst een kwartiertje gejogd, en daarna kon ik aan mijn discustraining beginnen.
Met de discus en een vod naar het voetbalveld, en werpen maar.
De vod kwam goed van pas, want het gras was nog nat en dus moest de discus elke keer afgedroogd worden.
De juiste techniek van het discuswerpen heb ik nooit onder de knie gekregen.
Het is ingewikkeld. Je afzetbeen (sterkste been) zou normaal moeten overeenkomen met je zwaai-arm. Is je rechterbeen het sterkste, dan is je rechterarm de zwaai-arm.
Bij mij is dat NIET zo.
Mijn afzetbeen (bij horden) is rechts, maar mijn zwaai-arm is mijn linkerarm.
En in een startblok zit ik dan ook weer omgekeerd : niet met mijn sterkste been op het achterste blok.
Misschien komt het allemaal doordat ik normaal linkshandig ben, maar verplicht werd om rechts te schrijven. En ben ik dan ook linksvoetig ?
Voor de horden is het een groot voordeel als je met beide benen even sterk kunt afzetten. Er zijn er die dat kunnen. En dan kan je bij 100 m horden vier stappen ertussen nemen, i.p.v. drie. Met drie moet je geweldig grote stappen zetten, en met vijf verlies je te veel tijd en zijn de stapjes te klein.
Maar horden is mijn probleem niet meer. Daar moet ik zelfs niet meer aan denken.
Dus : discuswerpen maar ; zonder te draaien.
Binnenkort kan ik aan een wedstrijd deelnemen. Ik heb een rugnummer, dus ik kan meedoen. Lopen zit er niet in, maar met discuswerpen kan ik er dan toch ook weer eventjes terug bij zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten