De winter staat al lang niet meer alleen voor crossen.De laatste jaren wint indooratletiek aan belang.
Het probleem is wel dat er maar weinig indoorbanen zijn.
Nu is er de prachtige piste in Gent, maar die is er nog niet zo heel lang.
Vroeger moest men naar Liëvin (in Frankrijk) voor de dichtstbijzijnde piste.
Later werd in Flander's expo elk jaar een tijdelijke baan gelegd, voor de kampioenschappen. Daar heb ik eens op gelopen.
En voor de 60 meter en de kampnummers kon men naar Hoboken.
Ikzelf heb maar enkele keren aan indoorwedstrijden deelgenomen.
In 1996-97 : de 60 m, de 60 horden, het verspringen en het hoogspringen.
Het was daar wel gezellig in Hoboken, maar het startschot klinkt in zo'n kleine hal verschrikkelijk luid... Nog een nadeel bij indoor zijn de zeer lange wachttijden.
Ook in Gent was dat vreselijk. Je was er steevast een hele dag aan kwijt.
In 1997-98 deed ik mee in Gent : 800 m.
Dat loopt wel raar, zo'n baan van 200 meter. Een 800 meter bestaat dan uit vier rondjes i.p.v. twee en de bochten liggen echt schuin. Je bent wel rap rond, maar bochten lopen is toch altijd moeilijker dan rechtdoor lopen. Voor de 200 m lijkt het me wel nuttig dat de banen zo schuin liggen, want anders vliegen die snelle sprinters echt wel uit de bocht.
Om in het winterseizoen aan indoorwedstijden te kunnen deelnemen, moet je je conditie het hele jaar door op peil kunnen houden. Dat betekent : harde trainingen in rotweer ; want de trainingen zijn wel degelijk outdoor...!
Ik wens dus die paar dappere clubgenoten, die binnenkort aan hun indoorseizoen beginnen, heel veel succes en doorzettingsvermogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten