Het leven glijdt tussen onze vingers door.
Mul zand in een zandloper.
We trachten de tijd te stoppen,
lezen gedichten,
herkauwen ieder woord,
opnieuw en opnieuw.
We leren verzen uit het hoofd,
hunkerend naar schoonheid,
verzen van beroemde dode dichters.
We schrijven nieuwe gedichten, mijmerend,
pogend de wereld in woorden te vatten.
Nochtans wetend :
Alles is al duizend maal verwoord.
Niets staat ons nog te doen.
We zijn aangekomen.
Gods gelijke.
Mensen, rust nu maar uit.
Het is volbracht.
(gepubliceerd gedicht van mezelf ; 2006 ; Culturele Centrale Boontje, Sint-Niklaas)
1 opmerking:
Oei, terwijl ik het label "afscheid" wilde verwijderen, heb ik per ongeluk de twee berichtjes verwijderd, samen met de reacties daarop.
Sorry aan mijn trouwe lezers.
Een reactie posten