dat ik terug kan joggen.
Ik moet het rustigaan doen ; niet over mijn toeren gaan ; maar ik loop...
Zonder chronometer natuurlijk.
Woensdag heb ik vier kilometer aan een stuk gelopen. En het ging. Ik had nog wel wat langer kunnen lopen. Maar ik mag niet overdrijven.
Mijn spieren verkrampen als ik loop. Ze staan trouwens de hele tijd in kramp (!?) En het is de bedoeling om die verkrampingen eruit te lopen. Want met gewoon wat turnen geraakt het er niet uit.
De fysio-therapeute is ervan overtuigd dat het in orde komt.
En ik die een heel jaar niet meer durfde te lopen, omdat dat zo'n raar gevoel gaf.
Ik dacht dat ik het met lopen alleen maar erger zou maken, doch nu blijkt dat het met rusten nooit of te nimmer in orde kan komen.
Dat "genepen" gevoel rond mijn heupen en mijn midderif is wel raar. Het lijkt wel of mijn hele romp verkrampt als ik loop. Nà het lopen is er wel een duidelijke verbetering merkbaar.
Dus ik zou binnenkort eens gewoon veel langer moeten lopen.
Het verbaast me dat het qua conditie nog best meevalt. Ik ben niet buiten adem na het lopen van enkele kilometers. Die regelmatige fietstochtjes zullen dan toch iets geholpen hebben.
Naar het schijnt moet men een half uurtje per dag sporten om fit te blijven.
Aan dat half uurtje kwam ik meestal wel : gewoon door heen en weer naar 't werk te fietsen (en 's middags ook nog eens heen en weer) en bij mooi weer nog wat ommetjes.
Ik neem ook steeds de trap i.p.v. de lift, als het om één of twee verdiepingen gaat.
Naar 't zevende, bij mij thuis, niet. Dat vind ik van het goede te veel.
Vroeger heb ik dat wel een paar keer gedaan, als het in de winter echt geen weer was om buiten te komen.
Trappen lopen tot op 't zevende en terug, zo een paar keer : de perfecte indoortraining ! Reken maar dat je hartslag daarvan serieus de hoogte in gaat.
Geen fitness-centrum nodig.
2 opmerkingen:
Yeah Els!
Goed zeg, dat je weer kan/mag lopen.
Doe maar rustig aan.
Bij mij is het met het lopen maar triestig gesteld.
Ik kan en ik mag, maar het zit tussen de oren. Ik vind altijd wel een excuus om het niet te doen.
Mijn rechtervoet, die niet echt meer meewil, kan het redelijk goed houden als hij maar zeer stevig ingesnoerd is.
Vanaf 1 of laten we zeggen 2 januari 2012 waag ik terug een traag loopje, of eerder een joggingetje, rond het park.
Roger maalt ondertussen vier keer per week vrolijk zijn kilometertjes af.
Na de New York marathon draait die voor een "lichte" training van 15 km, zoals hij het noemt, zijn hand niet meer om.
Hou je haaks!
Els
Nu ik zo lees dat je weer met lopen uit de voeten kunt bekruipt mij ook de lust om er opnieuw mee te beginnen, alleen zonder de Storms, die loopt op onmogelijke uren. Eerst een paar honderden meters op de dijk tussen de brug en het 'trappeke' en dan opdrijven. Zien waar ik sta. Ik heb het nodig want ik ben al buiten adem van de keldertrap op te klimmen. Het is nog niet zo erg dat ik beneden een slok jenever moet drinken om boven te geraken. Misschien kan ik het later in het Vrijbroekpark proberen. Daar loopt altijd volk en het is best dat ik loop met iemand in de buurt.
Jules
Een reactie posten