Een zitbal : hé, dàt zit goed !

Als ik vijf minuten in een gewone zetel zit, protesteert mijn rug al.
Dus, daar moest een oplossing voor gezocht worden.
Volgens alle mogelijke informatiebronnen zou een zitbal zeer goed zijn voor de rug.
Dus heb ik me er eindelijk ééntje aangeschaft.

Het oppompen van de bal was wel een hele klus.
Met een simpele fietspomp kan je dat doen.
Zaterdag begon ik dus ijverig te pompen, maar veel resultaat zag ik niet meteen. Na een kwartier pompen, zag je een héél klein beetje dat er lucht in die bal zat. Na nog een half uur gepompt te hebben (beurtelings met rechter en linker arm) had ik er echt geen zin meer in. De bal zag er dan eindeijk toch al aardig gevuld uit. Ik liet hem rusten, met de fietspomp er in. Mijn plan was om de klus de volgende dag af te maken.

Maar !
Zondagmorgen : oh nee !
De bal was gewoon weer bijna helemaal leeg.

Dat betekende dus : opnieuw beginnen. Pompen, pompen, pompen.
Het moest een bal zijn met een doorsnede van 65 cm, maar mij leek hij nogal klein.
Ze zullen mij toch geen verkeerde bal meegegeven hebben, zeker ? Er bestaan er ook van 55 cm, maar die is voor mij te klein, want je benen moeten een hoek van meer dan 90° hebben als je op de bal zit.
Na een uur werken en zwoegen, was mijn bal eindelijk klaar. Vlug het plugje erin, voordat hij weer leegliep.

Na de middag heb ik hem uitgeprobeerd.
En ik voelde het meteen. Wat een zegen voor mijn rug.
Je zit daar op, en de hele tijd werken de kleinste spiertjes van je rug, gewoon opdat je niet van die bal zou rollen... Hij zit ook lekker zacht.
Ik had gelezen dat je er de eerste keer maar een uurtje op mag zitten, want je rug moet er wel aan wennen.
Dus terwijl je zit, ben je eigenlijk ook heel goeie oefeningen aan 't doen.

Ik ben heel blij met de bal. Het was al het werk meer dan waard.

Onze kat is er echter helemaal niet blij mee. Ze is er bang voor, bekijkt hem met een uiterst argwanende blik en stapt er in een grote kring omheen.